Een pedicure verzorgt de voeten van mensen met alledaagse voetproblemen. Voorafgaand aan de behandeling voert zij een voetonderzoek uit en maakt zonodig een blauwdruk van uw voeten. De pedicure kan advies geven ten aanzien van schoeisel, persoonlijke hygiëne en huidverzorging. In de behandeling verzorgt zij nagels, verwijdert eelt en eventueel aanwezige likdoorns. Hiervoor wordt machinaal en handmatig instrumentarium gebruikt.

Uiterlijke verzorging is voor iedereen erg belangrijk. De voeten worden hierbij helaas vaak vergeten. Pas als er klachten zijn, zoals pijnlijke nagels, branderig aanvoelend eelt of een likdoorn die lelijk steekt, voelen we onze voeten. Met een regelmatige verzorging van uw voeten kunt u veel van deze klachten en problemen voorkomen.

Pijnlijke voeten zijn niet normaal. Verdring de pijn aan uw voeten dus niet, maar doe er wat aan. De meeste voetproblemen zijn op te lossen, uw pedicure kan daar vaak een belangrijke bijdrage aan leveren.

Man of vrouw, jong of oud, iedereen is gebaat bij een goede voetverzorging. Uw hele gewicht komt neer op uw voeten. Als uw voeten pijn doen verandert uw houding ook. Hierdoor kunnen rug- of nekklachten ontstaan. Om dit soort klachten te voorkomen is een goede voetverzorging noodzakelijk.

Geadviseerd wordt om iedere 6 weken, afhankelijk van de klachten, een afspraak te plannen. Vaak kunnen problemen aan uw voeten voorkomen worden door een bezoek aan de pedicure. Zij kan tijdig problemen herkennen en eventueel voorkomen of oplossen.

Ook voor diabetes en reuma patiënten geldt; dat een bezoek om de 6 weken bijdraagt aan een optimale voetverzorging. Zo worden uw voeten nauwkeurig in de gaten gehouden en kunnen problemen voorkomen worden en kan er eventueel tijdig doorverwezen worden.

ProVoet is de landelijke brancheorganisatie voor pedicures. Om lid te worden van ProVoet is een erkend diploma nodig. De ProVoet pedicure is dus altijd gediplomeerd om uw voeten op een professionele manier te behandelen.

Een medische pedicure houdt zich evenals de pedicure bezig met de verzorging van de voet en de behandeling van huid- en nagelaandoeningen. De medisch pedicure is hoger en breder opgeleid en kan alle zogeheten risicovoeten (oudere, verwaarloosde en spastische voet) behandelen. Zij is in het bezit van de aantekeningen diabetische-, reumatische- en de risico voet. Daarnaast heeft de medisch pedicure uitgebreide kennis en ervaring op het gebied van specialistische technieken, zoals nagelregulatie- en reparatie technieken, orthesiologie en antidruk technieken. Daarmee vergroot zij de behandelmogelijkheden van complexere voet- en nagelproblemen.

Betalingen dienen contant te worden voldaan, tenzij anders overeengekomen. Om dit mogelijk te maken heeft u bij pedicure praktijk Pedique zelfs de mogelijkheid om te pinnen!

Helaas, hiervoor moet ik u teleurstellen. Er zijn in de praktijk de meest moderne middelen aanwezig om een behandeling uit te voeren. Een behandeling aan huis beperkt de mogelijkheden. Mocht u toch aan huis een behandeling wensen verwijs ik u door naar een collega.

Het kan zijn dat uw voeten in een zodanige toestand verkeren dat een pedicurebehandeling niet uitgevoerd kan worden.

Wat wordt hieronder verstaan?

• Een ontsteking aan tenen of voeten die eerst behandeld moet worden.
• Behandelingen die thuis horen bij een podotherapeut of bij de voetenpoli.
• Na intensieve kuren (bij kankerpatienten) waardoor behandelen niet verantwoord is.
• Dusdanig “vieze” voeten, bijvoorbeeld als u rechtstreeks uit de tuin naar de pedicure gaat.

Nee, voor een bezoek aan een medisch pedicure is geen verwijzing nodig. Hebt u diabetes, reuma of een andere medische aandoening, dan is een verwijzing van uw (huis)arts wel noodzakelijk. Zonder deze verwijzing krijgt u geen vergoeding.

Het is wettelijk vastgelegd dat in de basisverzekering alleen de behandeling van simms 1 t/m 3 in aanmerking komt voor vergoeding. Daarom eisen sommige zorgverzekeraars de vermelding van de simms-classificatie op de nota van de patiënt. Deze verandering is het gevolg van wijzigingen in het zorgstelsel.

De zorgverzekeraars kunnen bij het ontbreken van de classificatie ervoor kiezen de nota’s niet uit te betalen.

Vraag ernaar bij uw zorgverzekeraar, of raadpleeg de website van uw desbetreffende zorgverzekeraar.

Nee in principe niet. U moet de pedicurebehandeling nu nog steeds contant betalen. Op de nota die u dan meekrijgt staan alle gegevens die u nodig heeft voor uw verzekering. Deze bepaalt of u voor eventuele (aanvullende) vergoedingen in aanmerking komt.

Op deze pagina kunt u zien of uw voetbehandeling wordt vergoed. Per zorgverzekeraar vindt u informatie over het maximum aantal behandelingen en het maximale bedrag dat wordt vergoed.

http://www.kwaliteitsregisterpedicures.nl/pages/26/Consumenten/Dekking-zorgverzekeraars.html

Bij de screening van voeten van mensen met diabetes, wordt gebruik gemaakt van de ‘simms-classificatie’. De simms-classificatie is een risico-inventarisatie die in kaart brengt welke risico’s de patiënt loopt op het mogelijk ontstaan van een ulcus (zweer, het verlies van weefsel aan de oppervlakte van de huid) of meerdere ulcera.

De classificatie loopt van klasse 0 = geen verlies van protectieve sensibiliteit (PS, = beschermende sensibiliteit; het waarnemen van lokale druk) of Perifeer arterieel vaatlijden (PAV= vernauwing van de slagaders, als gevolg van afzetting van vet of verharding ‘verkalking’ van de wand van de slagader, tot klasse 3 = ulcus of amputatie in voorgeschiedenis.

Volgens de Richtlijn behandeling van voeten van personen met diabetes mellitus, ISBN 9789031383603 is het enkel mogelijk een simms-classificatie vast te stellen, nadat er een screening is uitgevoerd. Huisartsen, diabetesverpleegkundigen en podotherapeuten kunnen deze classificatie vaststellen. Medisch pedicures hebben de screening als onderdeel in hun opleiding standaard behaald.

In principe is het de huisarts die de SIMMS classificatie regelt. Wanneer u dus diabeet bent en u gaat naar de huisarts, stuurt die u door naar een medisch pedicure of pedicure +. Zorg er wel voor, dat u een verwijzing mee krijgt met daarop een SIMMS classificatie en het type diabeet.

Een risicovoet is een voet waarbij u een verhoogd risico loopt op het krijgen van complicaties. Risicovoeten kunnen onder andere ontstaan zijn ten gevolgen van reuma, diabetes, spasticiteit, ouderdom of verwaarlozing.

Verzorg uw voeten goed, was ze elke dag met handwarm water. Gebruik liever geen zeep of pak neutrale zeep om de natuurlijke zuurgraad van de huid te beschermen. Droog uw voeten na het wassen goed af met een schone handdoek, vooral tussen de tenen. Wacht met het aantrekken van sokken en schoenen totdat ze helemaal droog zijn. Wissel regelmatig van schoenen en trek dagelijks schone sokken aan.

In de loop van de dag neemt de voet bijna vijf procent in volume toe. Een verfrissend voetbadje ‘s avonds is dan ook geen overbodige luxe. Let op: bij wondjes geen voetenbad nemen. U belemmert daarmee de genezing door het verweken van de huid rondom de wond. Mensen met diabetes wordt doorgaans afgeraden om een voetenbad te nemen

Door de teennagels op de juiste manier af te knippen, voorkomt u problemen zoals een ingegroeide teennagel. Knip uw nagels mooi recht af, niet te kort en nooit schuin in de hoeken. Gebruik een nagelknipper of nageltang van goede kwaliteit. Vijl de nagelranden glad, liefst met een flexibele vijl. Overtollig eelt kunt u voorzichtig te lijf gaan met puimsteen of een eeltschraper.

Een veel voorkomend probleem bij sporters zijn blaren. Tegen druk en wrijving verdedigt de voethuid zich door eeltvorming. Hevige wrijving geeft echter een soort noodmaatregel door blaarvorming.

Vooral in het begin van het seizoen treden blaren op, wanneer de huid enige tijd niet aan druk of wrijving blootgesteld is geweest. Neem daarom vooral in deze periode beschermende maatregelen. Plak gevoelige huidgebieden af tijdens training en wedstrijden met bijvoorbeeld een hechtpleister (dus zonder verbandgaas). De schoen schuurt dan tegen de pleister in plaats van de huid. Om blaren te voorkomen moeten sportschoenen in ieder geval goed aansluiten.

Een blaar is een beschermend vochtkussen met een blaas, gevormd door de bovenste huidlaag en een bodem bestaande uit de onderste huidlaag. De blaarbodem vormt in 24 uur een nieuw huidlaagje. Het is van groot belang voor een snelle genezing en het voorkomen van infectie dat de blaar gedurende die eerste 24 uur gesloten blijft. Dit betekent wel 24 uur last van een pijnlijke blaar. Een blaar geneest nog sneller als hij heel blijft, maar het vocht eruit wordt gezogen. Om daarbij het gevaar van infectie te voorkomen wordt het gebied rondom de blaar met jodium ontsmet. Vervolgens maakt men aan de zijkanten een kleine opening, bijvoorbeeld met een gedesinfecteerde naald. Daarna drukt men het vocht met een steriel gaasje uit de blaar. Zorg ervoor dat al het vocht afloopt en het ‘blaardak’ verkleedt met de blaarbodem. Het losse stuk huid mag beslist niet worden verwijderd, omdat er dan een infectie ontstaat. Plak de blaar daarna strak af met een pleister (zonder gaas). In de meeste gevallen kan men daarna gewoon weer verder lopen of sporten.

Eelt is een natuurlijke reactie van de huid op extra druk. Overmatig eelt aan de voeten geeft vaak aanleiding tot vervelende klachten.

Hoe ontstaat eelt?

Eelt is een natuurlijke beschermlaag. Aan de voeten hebben we ook een dergelijke beschermlaag bijvoorbeeld op de bal en onder de hiel, de plaatsen waarop wij staan, de ‘drukpunten’. Bij veel mensen wordt de beschermlaag te dik en veroorzaakt pijn bij het lopen. Dan hebben we te maken met overtollig eelt, vaak in combinatie met likdoorns.

Eelt door verkeerd schoeisel;

Eelt kan ook ontstaan door de druk van de schoen boven op de tenen of teentoppen, met als gevolg kans op pijnlijke likdoorns. Meestal zijn dan de schoenen de oorzaak, deze zijn te klein of te nauw. Ook te wijde schoenen kunnen eelt veroorzaken, doordat er een constante wrijving is tussen de huid en de schoen. Om overtollige eeltvorming aan de tenen te voorkomen zijn goed passende schoenen dus heel belangrijk.

Bezoek de pedicure!

Heeft u last van overmatig eelt dan adviseren wij u een pedicure te bezoeken. Zij zorgt niet alleen voor het eenvoudig verwijderen van overtollig eelt en likdoorns, maar kan ook de oorzaken daarvan bepalen en eventueel preventieve maatregelen adviseren. U loopt weer op ‘wolken’!

Een gewone voetwrat is een bloemkoolachtige uitstulping van de huid. Op de voetzool zijn wratten door het lichaamsgewicht plat. Voetwratten worden net als wratten op andere plaatsen van het lichaam veroorzaakt door een virusaandoening. Voetwratten zijn dus zeer besmettelijk.

Wratten en likdoorns zijn vaak lastig te onderscheiden. Het verschil tussen een wrat en een likdoorn is dat een wrat bij zijdelingse druk pijn doet en een likdoorn als men er bovenop drukt. Wratten verdwijnen op den duur vanzelf, hoewel dit soms jaren kan duren.

Een likdoorn, ook wel eksteroog genoemd, is een sterke eeltvorming op een klein gebied van de huid.

Het is een misverstand te denken dat een likdoorn een wortel heeft. Een likdoorn groeit van buiten naar binnen. Dat wil zeggen dat het gevormde eelt door de druk van de schoen op een kleine ruimte naar binnen wordt gedrukt, in een kegelvorm met de punt naar binnen. Door de kegelvorm doet de likdoorn pijn als men er op drukt.

Een pedicure kan deze likdoorn verwijderen en adviseren hoe likdoorns te voorkomen. Als er aan de oorzaak niets wordt gedaan, bijvoorbeeld door op dezelfde schoenen te blijven lopen, is het logisch dat zich op den duur weer een likdoorn vormt.

Zweetvoeten, ofwel het vies ruiken van voeten, worden veroorzaakt door de afvalstoffen van bacteriën in uw zweet. De bacteriën voelen zich bovenmatig thuis in een vochtige en warme omgeving, hierdoor vermeerderen zij zich. Zonder zweterige voeten kunnen de bacteriën zich moeilijk voortplanten. Bij het afsterven van de bacteriën ontstaat de typische onaangename geur.

De reden dat de voeten sowieso zweterig zijn kan verschillende oorzaken hebben. Slecht, niet ademend schoeisel is een van de belangrijkste oorzaken, net als het niet wisselen of langdurig dragen van dezelfde schoenen en sokken.

Tenslotte kunnen ook andere ziekten overmatig zweten veroorzaken, zoals bijvoorbeeld sommige schildklierziekten.

In de praktijk zijn producten te koop die de onaangename geur van uw voeten en schoenen aanpakken en die het zweten tegen gaan. Daarnaast helpen de volgende tips ook:

• Verwissel regelmatig (minimaal eenmaal per dag) uw sokken.
• Maak uw voeten iedere dag erg goed schoon, ook tussen uw tenen!
• Draag, wanneer het klimaat dat toelaat, zoveel mogelijk open schoenen.
• Wissel ook per dag uw schoenen, leer houdt namelijk 48 uur het vocht vast.