Likdoorn(s)

Een likdoorn in de volksmond ook wel eksteroog genoemd, is een pijnlijke, harde, naar binnen groeiende eeltkern (verdikking van de huid). Deze komt voor op plaatsen waar druk en/of wrijving op de huid wordt uitgeoefend, waardoor meer eelt wordt gevormd. De likdoorn zit vaak in het centrum van deze eeltplek. Likdoorns komen meestal voor op de voetzool, de bovenzijde van de tenen, op de teentop, of tussen de vierde en vijfde teen. Een likdoorn is zeer pijnlijk, het voelt aan alsof er een spijker in de voet zit.

De weke likdoorn zit altijd tussen de tenen, meestal de vierde en de vijfde teen. Het is een zachte eeltplek met daarin een pijnlijke kern. Deze ontstaat door voortdurende wrijving van de huid tussen twee uitsteeksels van vergroeide botjes in de teenkootjes. De weke likdoorn is ook zeer pijnlijk omdat er constant druk op staat.

De zaadlikdoorn ontstaat zomaar zonder druk en/of wrijving en lijkt op een klein graankorreltje. De zaadlikdoorn is niet pijnlijk.

De pedicure kan de likdoorn vakkundig verwijderen. Als dit regelmatig gebeurt  door middel van snijden, frezen en drukvrij leggen, kan de likdoorn op den duur kleiner worden en  zelfs verdwijnen mits de oorzaak wordt opgeheven.

Wij raden het gebruik van een likdoornpleister sterk af. De diameter van de pleister komt vaak niet overeen met de grote van een likdoorn. Hierdoor wordt niet alleen de hoornlaag (eeltplek) aangetast, maar ook het omliggende gezonde weefsel. Het gevolg is dat de gezonde huid verbrand. De likdoorn wordt door de pleister erg week. De pedicure kan door gebruik van de pleister de likdoorn niet goed meer zien en dus is de likdoorn daardoor moeilijk te verwijderen.